ลมบ้าหมู ๑ หมายถึง น. ลมหมุนที่เกิดในบริเวณแคบ ๆ มีความรุนแรงไม่มากนักมักหอบเอาของเป็นวงขึ้นไปในอากาศ.
น. อาการหมดสติเป็นครั้งคราว และมักมีอาการชักเกร็งนํ้าลายเป็นฟอง มือเท้ากํา เป็นผลเนื่องจากสมองทํางานผิดปรกติ.
ก. อาการที่อยากเบ่งขณะที่มดลูกหดตัวและตำแหน่งของทารกอยู่ต่ำมากพร้อมที่จะคลอดออกมา.
น. ลมหายใจ เช่น ทำงานเหน็ดเหนื่อยแทบจะสิ้นลมปราณ;วิธีกําหนดดูความคล่องของลมหายใจเข้าออกว่าฤกษ์ดีหรือฤกษ์ร้าย เรียกว่า จับลมปราณ.
น. ลมตะกัง.
น. ถ้อยคำที่กล่าว เช่น อย่าสัญญาเพียงลมปาก, คำพูดที่จูงใจให้เห็นคล้อยตาม เช่น หลงลมปากจึงตามเขาไป.
น. ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่ง.
น. ลมตะโก้. (ดู ตะโก้ ๒).